ÇI JI MIN DIBE?

Sinyalan cidî bigre! Gelek caran wusaye, kū planên zewacê têne îlankirin. Berî kū ev plan werne bikaranîn, tū karê alîkariya me bistîne!

Tiştin tuhaf (ne normal) li hwirdorê te çê dibin ū tū nizanê kū tū kîjan awayi reaksion bide. Dayik ū bav ū merovên din ji malbata te îda gelek caran xeberên xweş, mina „Elîf´a me î bicūk êdî būye jin, ū hê bêhtir xweşik ū gihayî būye.“ dibejin te. An jî ev tişt dibe: berî tahtîla havînê pir tişt ji tere tene kirîn ū dayik ū bavê te dixwazin bi tere biçin welatê we.

Sedemên kū dayik ū bav hilbijaritina merekî ji qîza xwere ji xwere ji xwere wek maf ū gorev dibînin gelekin.

Fikir ū ramanên dayîk ū bavan li ser daxwaziya zewancandina zarokên wan bi merovekî ew dixwazin cūdene.

Carna dayik ū bav ji wendakirina namusê ditirsin. Dema çaxê zewaca geçê hat, lê bes ew nexwaze bikeve hevaltike cinsî cidî (an jî zewac) an jî hevalê wê hebe, yekî kū dayik ū bav qebūl nakin, malbat ji wendakirina kecikbūna qîza xwe ditirsin.

 

Carna mesele ewe kū, dayik ū bav ditirsin kū qîza wan li hemberê wan bê hūrmet bibe; ew dixwazin kū tesîra wan li ser qîza wan berdewam bike. Dema kū qîza wan bi zilamekî xerîb an jî yekî ji kultureke din ū oleke din hevaltî (dostanî) bike, ew ditirsin, kū ji ber vê tesîreke ne baş li ser qîza wan çebe ū bikeve nava kultura rojavayê.

Bi zewaceke bi lez ew dixwazin kū qîz hūrmetê ji bona otorîta bav bigre ū her weha bi kultura xwe ve girêdin. Daxwazî ewe kū qîz bi rêya zewaceke zu dîse werê ser rêya rast.

Lê bes belkî fikir ū ramanên te li ser jîyana te cūdene. Belkî tū dixwaze bizewice, lê belkî ne vê demê ū ne bi zilamekî re, kū tū nas nake ū jê hez nake!